Anne baba tutumları, çocukların gelişimi üzerinde büyük bir etkiye sahiptir ve bu tutumlar çocukların yetişkinlik dönemlerindeki davranışlarını, kişiliklerini ve sosyal ilişkilerini önemli ölçüde şekillendirebilir. Anne babaların çocuklarıyla ilişkilerinde benimseyebilecekleri farklı tutumlar vardır, ve bu tutumlar genellikle dört ana kategori altında incelenir: Otoriter, Otoritatif (Yetkin), İzin Verici (Liberal) ve İlgisiz (Kayıtsız). İlgisiz ve Kayıtsız Anne Baba Tutumu İlgisiz ve kayıtsız anne baba tutumu, çocuğun ihtiyaçlarına karşı duyarsız, sevgi ve ilgi göstermeyen bir yaklaşımı ifade eder. Bu tutumu benimseyen ebeveynler genellikle çocuklarının nerede olduğunu, ne yaptığını bilmezler ve çocuklarıyla kaliteli zaman geçirmek yerine başka faaliyetleri tercih ederler. Bu tür bir tutumun sonucunda büyüyen çocuklar genellikle düşük özsaygıya, sosyal becerilerde eksikliklere ve bağlanma sorunlarına sahip olabilirler. Yetkin (Otoritatif) Anne Baba Tutumu Yetkin anne baba tutumu, yüksek düzeyde sevgi ve sıcaklık içerirken aynı zamanda adil ve tutarlı kurallar koyan bir yaklaşımdır. Bu tutumu benimseyen ebeveynler çocuklarının gelişimini destekler, açık iletişim kurar ve çocuklarına karar verme süreçlerinde belirli bir özerklik sunarlar. Bu tür bir yetiştirme tarzı, çocukların sorumluluk sahibi, kendine güvenen ve sosyal becerileri yüksek bireyler olarak büyümelerine yardımcı olabilir. Dengesiz ve Tutarsız Anne Baba Tutumu Dengesiz ve tutarsız tutum, ebeveynlerin davranışlarının öngörülemez olduğu ve tutarlı bir disiplin veya kuralların olmadığı bir yaklaşımı ifade eder. Bu tür bir tutum, çocuklarda güvensizlik ve kararsızlık duygularına yol açabilir, çünkü çocuklar hangi davranışların kabul edilebilir olduğunu ve hangi davranışların ceza alacağını öngöremezler. Koruyucu-Tavizkar Anne Baba Tutumu Koruyucu-tavizkar tutum, çocukların hemen hemen her isteğini yerine getiren, onlara karşı aşırı koruyucu davranan ve sınırlar koymakta zorlanan bir ebeveynlik tarzıdır. Bu tür bir tutum, çocukların bağımsızlık kazanmalarını engelleyebilir ve onları hayal kırıklığına ve engellere karşı dayanıksız hale getirebilir. Velilere Öneriler Empati ve Anlayış: Çocuklarınızın duygularını anlamaya çalışın ve onlarla empatik bir şekilde iletişim kurun. Açık İletişim: Çocuklarınızla düzenli ve açık bir iletişim kurun. Duygularını, düşüncelerini ve ihtiyaçlarını ifade etmelerine olanak tanıyın. Sınırlar ve Kurallar: Adil ve anlaşılır kurallar koyun. Bu kuralların neden gerekli olduğunu açıklayın ve tutarlı bir şekilde uygulayın. Özerklik ve Sorumluluk: Çocuklarınıza uygun yaş düzeyinde sorumluluklar verin ve karar verme süreçlerine katılmalarına izin verin. Kaliteli Zaman: Çocuklarınızla kaliteli zaman geçirin. Birlikte yapılabilecek etkinlikler planlayın ve bu zamanları değerli kılın. Ebeveynlerin tutumları, çocukların duygusal, sosyal ve bilişsel gelişimleri için temel bir yapı taşıdır. Sağlıklı ebeveyn-çocuk ilişkileri geliştirmek, çocukların dengeli ve mutlu bireyler olarak büyümelerine yardımcı olur.
